Lidvermaak

De wachtkamer van de urologen in ‘t Elkerliek zat flink vol met mensen die vermoedelijk allemaal iets onder of áán de leden hadden. Op de een of andere manier krijg ik bij het woord eurologie altijd associaties met financiële transacties en pinautomaten. Om diezelfde reden klinkt een opname door de euroloog, in mijn oren, meer als ‘n zakelijk dan ‘n pijnlijk consult. Behalve natuurlijk als de patiënt op zwart zaad zit.

In deze sobere wachtkamer was echter geen pinautomaat te bekennen. Wel twee rijen van hooguit 8 stoelen tegenover elkaar. De rijen worden onderbroken door een kleine tafeltjes met daarop stapeltjes literatuur voor lotgenoten. In tegenstelling tot de rest van het ziekenhuis, waar veel vermakelijke kunst hangt, hangt hier niets aan de wanden.

Het enige dat afleiding biedt, is aan de ene kant de deur naar het secretariaat, waar iedereen naar uitkijkt in de hoop of vrees binnengeroepen te worden en, aan de andere kant, op de muur in de wandelgang, een driehoekig geel-zwart waarschuwingsbord met daarop een zwarte olifant.

Zo op het eerste oog lijkt het bord bedoeld voor de patiënten van de urologen die er goed en vrij zicht op hebben. Het hangt er wel een beetje lullig, op een grote, verder kale wand, zo op zithoogte. Twee middagen heb ik mijn hoofd gebroken over wat de betekenis of de boodschap van dit bord zou kunnen zijn. Na veel hoofdbrekens houd ik het op “Pas op uw slurf”

Als je het bordje voorbij loopt wordt duidelijk dat het bordje niet op zit- maar op óóghoogte hangt, voor de kindjes van de polikliniek kindergeneeskunde, net om de hoek.