Vandaag was de date, het live-gesprek met dokter Huys, de bedrijfsarts.
Zittend in de wachtkamer kon ik met geen mogelijkheid meer op zijn naam komen: hij had al die tijd als Twan Ziekenhuys in mijn agenda gestaan.
Ik hoopte dat hij zich ook niet al te veel van mij en ons eerste gesprek herinnerde want, om een lang verhaal kort te maken. Als ik mijn ogen sloot, hoorde ik Twan Huys en zat hij er écht, maar zodra ik mijn ogen open deed zat er gewoon een aardige man.
We hebben wel weer goed gepraat. Dat is ook belangrijk. De man verstaat zijn vak, had een hoop zinnigs te zeggen en ik ga, gelukkig, weer -een beetje- aan de slag!
Terug op de poli, wachtte mij, in het kader van mijn jubileum, een verrassing. Van Karen kreeg ik een cadeautje dat mijn teleurstelling over Twan snel teniet deed.
Een kunststof Rituals cadeau kaart ter waarde van 50€ met daarop een foto van een half naakt doch discreet met handdoek bedekt mooi mannelijk model, type Twan!
Ik ben meteen naar de Rituals gerend, want zo’n exemplaar kan je toch voor dat geld toch niet laten liggen!
Jammer genoeg hadden ze hem niet meer en kregen ze hem ook niet meer binnen. Ik ga dit weekend nog even in een ander filiaal kijken, wie weet hebben ze er ergens nog eentje liggen.
ZIENDEROGEN 