Lucht, verpakt in een mooi glimmende ballon in felle kleuren. Ik heb er één! Ein-de-lijk!
Het was een beetje ongepast om daar, zaterdag, doodziek op de SEH, al over te beginnen, maar toen een opname onafwendbaar bleek, dacht ik eerst in termen als “kut, shit, balen en wat nu”, maar die maakten al snel plaats voor kleurrijke visioenen van bloemen en ballonnen. Ik schaam me er niet eens voor!
Nu, na 5 dagen, is het zo ver, en ik vind dat ik hem dik verdiend heb. Met níks doen! Anja en Sterre brachten hem vanmiddag mee. Nu danst de ballon luchtig, vrolijk aan mijn voeteneind. Ik kijk er naar en doe nog steeds lekker niks. Word ik ook niet moe en hoef ik ook niet uit te rusten.
ZIENDEROGEN 