Vanmiddag zat de bonte was nog steeds achter slot en grendel. De buurvrouw heeft een donkerbruin vermoeden dat de buurman, per ongeluk, het kinderslot geactiveerd heeft. “Heb ze maar groot, die mannen,” heeft ze al een aantal keer wanhopig uitgeroepen, in de stellige overtuiging dat ze in mij een bondgenoot had gevonden.
Maar gelukkig heb ik niet zó’n man! Die van mij gaat gewoon lekker 2 maanden fietsen naar de Zwarte Zee en verzorgt zijn eigen was! Lekker in de Robijn Black Velvet.
Ondertussen heeft de buurman een monteur gebeld en is hij met de overige was naar de buurvrouw gegaan. Zíjn buurvrouw.
ZIENDEROGEN 